Thomas en Annemarie beginnen hun horeca-carrière rond 1970 als ze allebei gaan werken bij 'De Minnaard'. Ze hadden net verkering en zoals ieder werkend stel wilden ze graag wat bijverdienen. Thomas heeft van huis uit een technische opleiding gehad en verdiende overdag de kost als electromonteur en Annemarie werkte bij Atelier Bakx en zette daar regenkleding in elkaar.
Maar het caféleven beviel hen wel en, zoals dat vroeger ging, trouwden Thomas en Annemarie 9 Februari 1973 om de 'Leonita Bar' over te nemen. Hij net geen 23, zij net 19 jaar oud. Hartstikke jong en een beetje ervaren, al dachten ze daar natuurlijk zelf héél anders over. Daar ben je tenslotte jong voor. Als jonge ondernemers zetten zij de huidige bar/disco met aangrenzende cafetaria voort en de naam wordt officieel omgedoopt tot 'Café Cafetaria Leonita'.
We zitten dus in de zeventiger jaren en het was een roerige tijd. De Leonita Bar had een vooral jong publiek en in de weekends draaide de discjockey er overuren. Regelmatig waren er vechtpartijen en opstootjes, maar de tijd was heel anders. Geld was er nauwelijks, het was de eindjes aan elkaar knopen. De uitdrukking 'groene sneeuw' is hier wel op zijn plaats.
Leonita Bar' dankt zijn naam aan de kinderen van de toenmalige eigenaar, oftewel een samenvoegsel van Leon en Anita Minnaard. De planning was om de naam gaande weg de jaren te veranderen in iets anders, maar dit is er uiteindelijk nooit van gekomen. Vandaag de dag wordt er vaak ook geroepen 'we gaon effe naor Tommes'.
In het verleden telde Lepelstraat meerdere horeca-zaken. Wie herinnert zich niet "De Druiventros" ,met 'Miel van Heintjes' achter de bar, of Theo Kools met zijn "La Corona"? Het waren er in totaal acht, waarvan 5 in de dorpskern en drie daarbuiten. Heden ten dage is daar weinig meer van over. We zijn als enige nog over in de dorpskern. Het is daarom niet geheel onterecht dat we de 'Huiskamer van Lepelstraat' genoemd worden!
Gedurende de jaren konden ze van deze zaak steeds meer van hunzelf maken. Er werd van alles verbouwd en ook werd er een mooie nieuwe bar geplaats, welke in zijn geheel van Lepelstraatse makelij was, namelijk door Houtbewerking Van Tillo. Mooi staaltje vakmanschap! Deze bar staat trouwens nu in de zaal, hij is keurig meeverhuisd.
De zaak groeide eigenlijk als het ware met hun mee, het werd langzaamaan wat volwassener.
De jaren gaan voorbij en eind jaren tachtig doet de kans zich voor om het pand op nummer 32 aan de overkant van het pleintje te kunnen kopen. Voorheen heette dit 'Café de Zwaan', bestierd door zijn broer Gommert en schoonzus Nel, later een cafetaria welke uitgebaat werd door zijn zwager John Clarijs en voordat de koop gesloten werd zat er een discotheek, 'De Filibuster', in. (Leuk detail: in deze discotheek werden regelmatig talentenjachten gehouden en zelfs Frans Bauer heeft hier zijn eerste singeltjes aan het publiek ten gehore gebracht!)
In 1988 kochten Thomas en Annemarie het pand op nummer 32 en na een jaar flink klussen, waarbij nummer 28 gewoon open bleef) werd in 1989 de grote oversteek gemaakt.
Het was allesbehalve de zaak zoals hij heden ten dage is. In de jaren is er nog veel aan verspijkert en opgepoetst.
In 1997 kroop het horecabloed wederom waar het niet gaan kon en werd gekozen voor nog meer uitbreiding van de zaak; op het stuk braakliggende grond achter het café werd er een zaal bijgebouwd. Ook dit ging niet zonder slag of stoot, veel werd ook zelf gedaan. En ook weer terwijl de zaak gewoon door draaide, want er moest immers geld op de plank komen.
Op 9 en 10 Februari 1998 werd de zaal feestelijk geopend. Deze datum werd specifiek gekozen, omdat dit tevens de datum was dat Thomas en Annemarie zowel 25 jaar getrouwd waren én ook precies 25 jaar in de horeca actief waren.
Dit werd op de 9de gevierd met familie en genodigden, maar op de 10de ging het dak eraf! De opening werd groots gevierd met de gehele Lepelstraatse bevolking. Dat alles amper af was...ach, dat maakte niemand wat uit! Het was een memorabele tijd.
